الهى ! از نماز و روزه‏ام توبه کردم به حق اهل نماز و روزه‏ات توبه این نا اهل را بپذیر.

الهى ! به فضلت‏ سینه بى کینه‏ام دادى به جودت شرح صدرم عطا بفرما.

الهى ! عقل گوید " الحذر الحذر" ، عشق گوید " العجل العجل " آن گوید دور باش و این گوید زود باش.

الهى ! ضعیف ظلوم و جهول کجا و واحد قهار کجا.

الهى ! آنکه از خوردن و خوابیدن شرم دارد از دیگر امور چه گوید.

الهى ! اگر چه درویشم ولى داراتر از من کیست که تو دارایى منى.

الهى ! در ذات خودم متحیرم تا چه رسد در ذات تو.

الهى ! نعمت‏ سکوتم را به برکت " وَاللهُ یُضاعَفُ لِمَنْ یَشاء " اضعاف مضاعف گردان.

الهى ! به لطفت دنیا را از من گرفته‏اى به کرمت آخرت را هم از من بگیر.

الهى ! روزم را چو شبم روحانى گردان و شبم را چون روز نورانى.

الهى ! "حسنم " کردى احسنم گردان.

الهى ! دندان دادى نان دادى، جان دادى جانان بده.

الهى ! همه از گناه توبه مى‏کنند و حسن را از خودش توبه ده.

الهى ! گویند که بُعد سوز و گداز آورد ، حسن را به قرب سوز و گداز ده.

الهى ! خودت گفته‏اى " وَ لا تَیْاَسوُا مِنْ روُحِ الله "  ناامید چون باشم.

الهى ! انگشترى سلیمانیم دادى انگشت‏سلیمانیم ده.

الهى ! سرمایه کسبم دادى توفیق کسبم ده.

الهى ! اگر " ستارالعیوب " نبودى ما از رسوایى چه مى‏کردیم.

الهى ! من " الله الله " گویم اگر چه " لا اله الا الله "  گویم.

" برگرفته از الهی نامه استاد حسن زاده آملی "